Parodontologie
Wat is parodontitis?
De vele verschillende bacteriën in onze mond maken voortdurend tandplaque aan. Beginnende tandplaque is niet zo gevaarlijk, maar als het laagje dikker en ouder wordt, krijgen schadelijke bacteriën het overwicht. Deze bacteriën kunnen dan een tandvleesontsteking veroorzaken. Tandplaque kan verkalken en er ontstaat tandsteen. De tandsteenlaag heeft een ruw oppervlak en geeft aanleiding tot verdere aanhechting van tandplak. Op een gegeven moment raakt het tandvlees los van de tand en kunnen de bacteriën ook onder het tandvlees actief worden en op de tandwortel plak en tandsteen aanmaken. Zo kan de ontsteking zich uitbreiden en uiteindelijk zelfs het bot, waar de tanden en kiezen in zitten, aantasten. De tanden en kiezen verliezen dan hun houvast, waardoor ze uiteindelijk los gaan zitten en kunnen uitvallen. Deze zich uitbreidende ontsteking van tandvlees waar het kaakbot bij betrokken raakt heet parodontitis.
Wat kun je er tegen doen?
De parodontale ontsteking geeft meestal geen duidelijke klachten. Soms zijn slechte adem (halitose), tandvleesbloeden, tandvleeszwelling en roodheid de eerste waarschuwingstekens. Tandartsen/mondhygienisten kunnen controleren op parodontitis door met een speciaal instrument te kijken hoe ver ze onder het tandvlees kunnen komen. Hoe verder dat kan, hoe ernstiger de ontsteking.. De tandarts/maondhygièniste kan dit proces met een aantal behandelingen stabilliseren. Heeft iemand eenmaal parodontitis, dan is een volledige behandeling nodig om het ontstekingsproces te stoppen. Vraag dus uw tandarts en of mondhygiënist!
Behandeling parodontitis
Afhankelijk van het voortraject worden de eerste behandelingen gedaan door een mondhygiënist. Deze geeft zeer uitgebreide poetsinstructie, controleert of die instructie goed wordt opgevolgd en verwijdert nauwkeurig de schadelijke bacteriële laag, die op het worteloppervlak aan de rand en diep onder het tandvlees zit. Soms is bacteriologisch laboratoriumonderzoek nodig. In een aantal gevallen wordt tijdens de behandeling een specifiek antibioticum voorgeschreven. Na circa twee maanden beoordeelt de tandarts-mondhygiènist de situatie opnieuw. Is er voldoende verbetering opgetreden, dan blijft de patiënt voorlopig alleen nog onder controle.
